Zijn de Bengals de volgende grote schurken van de NFL?
25 Jan 2023
Over vijf jaar, wanneer de Cincinnati Bengals drie Super Bowls hebben gewonnen en de hele NFL-wereld buiten Cincinnati een hekel heeft aan alles in oranje en zwart, kunnen we het moment lokaliseren waarop alles veranderde, toen de Bengals van lieve schurken naar wereld- verschrikkingen verslaan:
Deze inhoud is niet beschikbaar vanwege uw privacyvoorkeuren.
Werk hier uw instellingen bij om het te zien.
Precies daar. Tijdens de pregame warming-ups in Buffalo, een underdog tegen de machtige Bills, was de Bengals quarterback Joe Burrow, een underdog tegen de machtige Bills, te midden van tienduizenden tafelspringfanaten zo kil dat hij blinde passes gaf en pirouettes op zijn hiel maakte, waarbij hij de pose net lang genoeg vasthield voor de camera's te zien. Deze video is als iets uit 'Glass Onion', alle aanwijzingen hier voor ons als we beter hadden opgelet.
In plaats daarvan vielen we allemaal over onszelf heen terwijl we het moment prezen, ieder van ons droeg bij aan de hype die Joe Brrr/Joe Shiesty/Joe Hoe-dan-ook-we-hem-deze-week noemen. Dit is het verhaal over de oorsprong van de slechteriken van de Bengalen dat zich recht voor ons afspeelt, precies op dit moment. Burrow de epische slo-mo sociale behandeling geven, is alsof je Thanos behulpzaam in de richting van de Infinity Stones wijst, of Max Verstappen suggereert dat hij niet op het niveau van Lewis Hamilton zit. Waarom? Waarom de toch al machtige mensen nog meer motivatie en brandstof geven dan ze al hebben?
De Bengals zijn nog niet de volgende superschurken van de NFL, maar ze zijn goed op weg.
Voor alle duidelijkheid: ik ben er op geen enkele manier tegen dat de Bengalen in schurken veranderen. Nogal Het tegenovergestelde. Ik hou van het idee. We hebben meer schurken in de sport nodig, meer teams en spelers om tegen te vechten. Trots is de drijvende kracht achter fandom, en als trots niet op het spel staat, is een game niets anders dan een uitgebreide generale repetitie en zijn de spelers zelf gewoon zakenpartners.
Natuurlijk, alle beelden van rivalen die elkaar omhelzen en "zo gezond!" tweets van spelers die vangst spelen met kinderen zijn prima. Maar weet je wat sportfans echt drijft? Pure, onversneden walging, het verlangen om de grijns van het gezicht van de andere man te slaan. En niemand grijnst tegenwoordig zo goed als Joe Burrow.
Verhaal gaat verder
Kijk goed, en de schurkachtige stukken vallen op hun plaats. Hoewel hij in 1996 werd geboren, heeft Burrow de afgelopen vier jaar een noot-perfecte imitatie gemaakt van een op nerds jagende schurk uit de jaren 80. Meer recentelijk bracht Cincinnati de dagen voorafgaand aan de Buffalo-wedstrijd door met het spelen van de "gebrek aan respect" -kaart omdat de NFL besloot kaartjes te verkopen voor een hypothetische wedstrijd voordat de teams waren afgerond. Iedereen die een team "minachtte" dat niet heeft verloren sinds Halloween, is niet iemand die serieus moet worden genomen, maar hey, zorg dat je die motivatie krijgt, Cincy.
Sinds de Bengals zondag de Bills door het toilet hebben geslingerd, lijkt hun overwinningsronde het begin van iets veel, veel groters. Begin met Burrow's koude afwijzing van de NFL-dromen over een neutrale locatie: "Stuur die terugbetalingen maar beter", zei hij zondagavond op het veld, een microfoon viel hard genoeg om de aardkorst te kraken.
Cut to head coach Zac Taylor, de smarm druipt van zijn woorden terwijl hij zijn “sympathie” uitsprak voor de planners van de NFL: “Het is moeilijk, omdat ze de plannen moeten formuleren voor het opgooien van munten, ze moeten de plannen formuleren voor neutraal site-games, en we blijven het gewoon voor iedereen verpesten, 'zei hij na de wedstrijd. “Ik haat het dat mensen al die logistieke problemen moeten doorstaan. We blijven het maar verpesten. Het spijt me."
Vervolgens hebben we veiligheid Jessie Bates, die zegt dat hij wil dat Patrick Mahomes van Kansas City "100 procent gezond is, dus er zijn geen excuses". Het beste halen uit de waarschijnlijke NFL MVP aan de andere kant van de bal is een gedurfde strategie, maar past bij de houding van dit hele team.
En dan is er nog de cornerback Eli Apple, die de oprechte woorden van Buffalo's Stefon Diggs ondermijnt met een verwoestende driewoordige jab-slash-offseason vakantiesuggestie:
Deze inhoud is niet beschikbaar vanwege uw privacyvoorkeuren.
Werk hier uw instellingen bij om het te zien.
Ondanks al dit recente gekef heeft Cincinnati een aantal serieuze hindernissen te overwinnen om een echt gehaat team te worden. Om te beginnen is er de stad. Heeft iemand echt een hekel aan Cincinnati? Natuurlijk maakt iedereen dezelfde vermoeide grappen over de chili, maar heb je het ooit gehad? Het is eigenlijk best goed. Als je een superschurk wilt worden, moet je vanaf het begin slecht zijn, en dat is Cincy niet.
Bovendien wekken het teameigendom van Bengalen en de technische staf niet bepaald woede op zoals, oh, Jerry Jones of Bill Belichick. Als een organisatie voluit gaat, moet ze all-in gaan - je moet alles verachten, van de slecht dansende eigenaar die tv-camera's blijven laten zien tot aan de bodes en popcornslingers. Cincinnati is er nog niet, en misschien laten die goede ouderwetse waarden uit het Midwesten dat niet gebeuren.
Toch zijn de Bengals hard op weg om te voldoen aan de eerste en belangrijkste eigenschap van een schurkenteam: winnen. Als je een mondig team bent dat er nooit in slaagt om echt grote games te winnen, wat maakt het dan uit? Neem contact met ons op als je in februari speelt, gelikt. En als je een arrogante, zij-haat-ons-omdat-ze-niet-ons-fans zijn wiens team er nooit in slaagt om echt te winnen, nou, dan ben je gewoon de Dallas Cowboys.
We hebben geen echt schurkenteam meer gehad in de NFL sinds de Patriots ontploften, en dat is hier niet helemaal hetzelfde. Fans haatten de Patriots omdat ze wonnen, ja, maar ook omdat ze de minachtende Bill Belichick verafschuwden, hun tanden op elkaar klemden toen Tom Brady keer op keer uit het graf klom, en kookten toen de Patriots vals speelden of zeker leken te doen op meerdere gelegenheden. De Raiders en Steelers van de jaren '70, de Cowboys van de jaren '90 — dit waren teams die je op een diepgeworteld niveau kon haten, teams die de bloeddruk van je grootvader zouden verhogen elke keer dat hun logo op het scherm verscheen.
Misschien komt Cincinnati daar niet aan toe. Misschien blijkt Burrow een knuffelige, lieve, sponsorvriendelijke jock te zijn. Misschien verliezen de Bengals zondag van Kansas City en verdwijnen ze terug in de massa playoff-kwaliteitsteams die de AFC vullen. Misschien blijkt Burrows vertrouwen ijdele opschepperij te zijn. Misschien zullen vrije keuzevrijheid en ego's dit team vernietigen voordat het kan domineren.
Maar als dat niet zo is... als je in 2028 genoeg hebt van Burrow en de Bengals die je team en 30 anderen jaar na jaar in de maling nemen en je uitlachen terwijl ze het doen... zeg niet dat we dat niet deden waarschuw je.
Waarom lacht deze man? Wat weet hij dat wij niet weten? (Timothy T Ludwig/Getty Images)
______
Neem contact op met Jay Busbee via jay.busbee@yahoo.com of op Twitter via @jaybusbee.